Göz kapağım ucunda
Kirpiklerim arasındadır 
Zaman içerisinde akıtmak için  
Saklamaya çalıştığım gözyaşım...
Canımın acısı değildir inan ki 
Kanayan dizlerim... 
Yaramaz çocuklardan kalmadır 
Dik kafalı, haşarı oluşum... 
Söz dinlemem anlatma bana
Ben küçüğüm bilemem ki...

Anlatma..!
İnsanların ne denli acımasız    
Dünyanın  kendi ekseni etrafında döndüğünü  
Zaman zaman çöllerde    
Kum fırtınalarının oluştuğunu     
Deryanın uçsuz bucaksız 
Sevgisizliğin mutsuzluğa yol açtığını 
Anlamam ki..!

Neden..? sebepsiz düşman edilir
Birbirine iki kardeş   
Niçin hor görülür insanlık
Analar kaç yılda evlat yetiştirir 
Vatan uğruna can vermek için... 
Yaşamak varken onca güzelliği  
Niçin ayak altına serilir değerler...
Çözmeye çalışmadım..! hiç 
Uçurtmağımın karışan telini
Nasılsa anlamadım 
Nasılsa alamadım istediğim gibi
Sorduğum soruların cevabını... 
Aklım ermedi siyasetin gidişine 
Ben hiç büyümedim
Büyümekte istemedim... 
Ondandır okyanusta yüzemediğim
Dünyanın dönmesine ayak uydurup
Her devrin adamı olmayı beceremediğim.
Çocuk kalmak istedim hep 
Büyüyüp kirlenmek istemedim... 

Şimdi içimde kaldı  öksüz umutlarım
Gökyüzünün mavisinde gözlerim
Sebepsizdir ağlamalarım...  
Ağzımında tadı buruk yiyemedim
Yarım kaldı elma şekerim... 
Birde kaçırmamak için elimden  
Sıkı sıkıya tuttuğum uçurtmalarım...
  
Bilselerdi sebebini, hüzünlü oluşumun
Belki de anlarlardı beni...
Yılmadım, yalvardım Tanrıya 
Gelecektir mutlaka...  
Başımın okşanmasını beklediğim 
O gün yakında. 

Halimi hatırımı soran
Elimden hiç tutanım olmadı ki...