Hastayım en sonunda...
Farkedildim ,
Hastaneye yattım,
Lakin, dört günde çıktım!
Bronskopiye sokulacaktım...
Bir tek ..
Antibiyotikti ilacım.

O hastane ve...
İzmir havası..
Vucuduma yaradı!
Hastaneliktim .
Yatmaya...
İhtiyacım vardı,
Bir de ...
İçim rahat olsaydı...
Hastaneyi düşününce!
İlk aklıma gelen.

Sevgili Burhan amca!
İçimi delen...
Dört günlük...
Tanıdığım?
Gözleri gülen...
Çok sevdim onu,
İlk andan itibaren!
Akciğer kanseri imiş..
Gitmiş, mecalden.

Sevgili Burhan amca...
Dördüncü günde öldü !
Onunla acilde beraberdik..
Konuşamıyor, yürüyemiyordu
Sevgisizlik helaldir ona.

Ne güzel bakıyordu..
Ne güzel ,gülümsüyordu?
Nasılsın Burhan amca!
Dediğimde..
Sevinçten uçuyordu!
Böyle bir insan,
Hiç unutulur mu?

Ama takdiri ilahi ...
Ne denir?
Amenna.
Allah rahmet eylesin
Elveda.

Tedavi olmaya ihtiyacım var hala
Derdim ,olmasın yara!
Neden çıktım hastaneden?
Düşündüm kara kara.

Çünkü alel usul bırakmak zorunda kalmıştım
Küçük oğlumu...
Sevgili küçük oğlumdaydı aklım
O bensiz durur mu?
Burhan amcaya da
Çok kahrettim,
Şu benim yufka...
Yüreğim yok mu?
Ölüm her şeyin başlangıcı aslında
Sonu değil.

İşte ben buyum!
Gözümde,
Gönlümde doyum.
Değerlerim...
İyilikler güzelliklerdir.
Budur soyum.
Hep insaniyet...
İyi niyetler aradım...
Gerisine torum.
Maddiyata değer vermedim,
Verseydim ,belki de abad olurdum.

Bak kardeş!
Ben kalbimi seviyorum!
Kendimi beğenmiş biri
Hiç değilim..
Ancak beğenilmesem de...
Gerçekleri söylerim.
Varlıkları da olduğu gibi
Kabul eder severim.

Bende kin de arama,
Gönlüme girmedi!
Düşüncem tek sen,
Değilsin ki!
Bilsen ne çok aradım hep iyiliği
Ama farkettim...
Aramadığımı da sevdiğimi.

Sıralanmış hayatımda...
Problemler hüzünler!
Ben istemedim onları,
Yine de dilimde...
Gönlümde şükürler.
Hayat bir hesap, saat meselesidir!
Matematik birinci planda,
Yaşam onunla yok,
Onunla var.

Şimdi ne yapsam da!
İyileşsem diyorum..
Çünkü ne yapsam?
İyileşemiyorum,
Hastaneye yatmam
Tedavi olmam gerek biliyorum!
Sorunlar aynı sorun,
Çaresizim, üzülüyorum,
Korkuluyum.

Tut ki yattım hastaneye
Bronskopiyi oldum
Belki Burhan amca gibi
Akciğer kanseriyim!
Ne yapayım,
Allahıma hamd doluyum.
Habis mi değil mi?
Bu mu sorunum,
Tedaviye isteksizliğim...
Oğullarımı,ele bırakma korkum.

Benim korkum!
Diğer yönde...
Bambaşka!
Ciğerimden alınırsa minik bir parça,
Hep öyle derler ya!
Bence orası azacak
Olacak yara.
Benim melek büyüğüm öyle demişti!
Çok eskiden bana.


Müfide DECDELİ.