Bir gül ağlıyor dalında
Sevdiği kurşun yemiş düşüyor kollarından
Bir gül ağlıyor,sevdiğini yitirmiş
Ayrılmış maralından..


Bir gül ağlıyor yalnızlığın ortasından,
Yitirmiş sevdiğini;
Karanlığın derinliklerinde kalmış tek başına
Akmış gözyaşı düşer dudağından..


Bir gül ağlıyor mezarının başında,
Ağıtlar yakıyor hıçkıra hıçkıra..
Ama ne çıkar ki ağlamak
Ayrılmış can cananından...!!


Bir gül ağlıyor..
Canı giderken arkasından,
Şu kelimeler boşalır dudağından
ŞEHİDİM,MARALIM,AL KINALIM
SENİ HEP SEVECEĞİM...!!



NOT:Bu şiirim tüm şehitlere ve şehit yakınlarına armağn olsun..