“Bugün hiçbir şey eskisi gibi değildi !..”


...bugün
rüzgar esiyordu...
çıktım dışarı / sadece yürüdüm
önüme bakmadan uzaklara kilitlenerek...
...rüzgar
ruhumu mu okşuyordu
yoksa bilmeden bedenimi kırbaçlıyor muydu ?
ama bendeki seni almaya gayretliydi !
bir fısıldamayla da kırbaçladığının farkındaydım..
o günkü gibi değildim ama öyle giyindim
evet ! son görüştüğümüz zamanda ki gibi..
omzum da ağladığın o kıyafetler vardı ,
gözlerim yağmur sularıyla doluydu ...
anlamadın be esmerim...hiç anlamadın !..

...sen gittikten sonra
içimden seni atabilmeye yardımcı olan gözlerim son kez baktı :
yanaklarımdan süzülen senli gözyaşlarımdı ...

...ve ruhumu kırbaçlayan o rüzgar ise,
sensizliğimi kucaklayarak / gözyaşları mı sildi...
artık hiçbir şey sen değildi / olamazdı !
son parçanı da rüzgarla savurdum...
sonrasının ne önemi var ki
hoşça kal Ruhum !..

anlamadın bu esen son rüzgardı...ikimiz için gelmişti
anlamadın !..

“ yarın da hiçbir şey eskisi gibi olmayacak !..”

Yusuf yıldırım...