hangi mevsimlerin hüznüdür gözlerimde taşıdığım
yalın bir acıya merhaba derken tümcelerim sessizce
bakir sokaklarımda yitiyor yazık ki bütün sevinçlerim
senden acıları toplarken sevdalı ve firari yüreğime


bakda bir gör şimdi
bütün satırlarımda bir tek senden izler
zamana dur demek imkansız bilirmisin
ne zaman saatime baksam hep seni on geçer


istanbul yedi tepeli bir şehir derler söyleyenler
renkli ışıklı neyonları değilmi yürekleri yok eden
diyorsunki zamanla untursun sende diğerleri gibi
ben hiç düşmedim ki gecelerin alaca renklerine


benim bir tek senim vardı
birde yetim gülüşlerim yüzümde
ve tanımsız tümcelerim susmuştu hep
bir tek kelime bilirdim / gitme


bak baharlarına kış ayazı vurmuş daha şimdiden
okşamaya kıyamadığım saçlarına aklar dolmuş bilmeden
ellerin yüzün ürkek bakışların solmuş zamanda zalimce
dinlemedin gittin ya bitmiş yazık ki sende her şey işte


şimdi bana seviyormusun diye sorma
bu yürek sana inanki cevap vermez
ki sen bilemediysen bu deli sevdamı
bir daha söylemek tek para etmez


/ işte onun için benim dilimde tek bir tümcem vardı ezberimde değildi bütün sözler..sadece ve sadece bir sözü iyi bilirdim../gitme
biliyordum senin bu gitmelerin hem seni bitirecekti hemde beni zalimce../