sensiz kendimi bişey sanmıştım,
meğer sensiz ben bir hiçmişim,
silinince sana dair ne kaldıysa anı diye etrafımda,
ben bir yalnızlık türküsüyle kalakaldım.

işte o zaman,
bir ıssız gece masalı gibi düştün aklıma,
öğlece durdum,
Etrafıma baktım şöyle,
ses yok, konuşacak kimse yok,
Kendi kendimin doktoruymuşum gibi,
Nedeni belli değil dedim halimin,
Ve dilime eskilerden bir türkü doladım.

-değmen benim gamlı yaslı gönlüme,
-ben bir selvi boylu yardan ayrıldım....

Ne güzel dokunmuş dizeleri içli içli,
daha başından gözyaşlarımın kapaklarını açmıştı bile,
her hecesi beni sana götürüyor ama seni bana getirmiyordu,
yanaklarımdan süzülen yaşlar dudaklarıma değince,
gözyaşlarım içimi başka yakıyordu,
ve ben türküyü söylemeye devam ediyordum,
senin belki gelir umudumu içimde yitirmeden...



Asım YAMAN