3
Yorum
0
Beğeni
5,0
Puan
944
Okunma
Oturmusum denız kenarına
Güneş batmakta nazlanarak mavi sulara
İnsanlar geçmekte telaşla
ellerinde paketlerle
gidiyorlar yuvalarına
kucuk hayatlarındakı mutlu anlara
ben cebimde biraz fıstık
elimde de bir bira gazeteye sarılmış
bakıyorum denize açılan balıkçılara
uzaklaşırken onlar ekmek parası için açıklara
bir anlamı kalmıyor hayatın benim için
içimdeki fırtınalarda
serin bir sonbahar rüzgarı esiyor inceden içime
anılarım geçiyor gözlerimde biriken damlalarda
seni düşünüyorum yine
sen ve ben biz idik bu telaşlarda o geçmiş zamanlarda
artık yokuz umutlarda
elimde kalan acılar anılara gömülmüş bekleyen esasında
ve dudaklarımdan dökülen son veda sadece bu son satırlarda
5.0
100% (3)
Cevap Yaz