Dünyaya gözümü açıp,ilk defa
Hayata karıştım ders arasında.
İnsanlar bir garip, aradım vefa
Bulamadım nice, kurs arasında

Rehberlik etse de yüzlerce nebi
Hayat kör bir kuyu, aranır dibi,
Ben de bocaladım her insan gibi
Bir zaman doğruyla, ters arasında

Harmana karışıp yelle savruldum
Güneş ile yandım piştim kavruldum
Feleğin çarkında hayli çevrildim
Küçülüp kalmadım, hırs arasında

Yağmurlarla yağdım toprakla dindim
Kimi gün sığmadım, almadı bendim
Her mazluma siper oldum direndim
Çok kaldım çekiçle, örs arasında

İnsanlığa hizmet, varlık nedenim
İslamiyet ruhum,Türklük bedenim
Hayalimdir Turan denen il benim
Durmam Edirne’yle Kars arasında

Karaçay ne ister, ne arar, niye
Niyet halis,doğru olmalı gaye
Rabbime kul olmak denen o paye
Nasip oldu bunca fors arasında.

İbrahim Karaçay