3
Yorum
1
Beğeni
5,0
Puan
1161
Okunma
gün ne senindi, ne benim
ne de bir başkasının
gün bizim değil, umudun
mutluluğun günüydü
gözler eğilmişken öne
kalpler düş yorgunuydu
baharın ortasında
bu hasret kış sürgünüydü
gün, güneşlerin ödünü
kara günlerin dünü
gün, gurbetten sılaya
dönenlerin bugünüydü
ne senindi gün, ne benim
ne de bir başkasının
gün bir kalp kaçakçısının
nikâhsız düğünüydü
...
* Gün, yüzüme düşen bir kirpik gölgesiydi
Senden bana değecek bir tatlı sözdü
İçimdeki yangına bir avuç suydu aslında
Gün, haram gecelerime vuran ziyada
Durup da bana gülümseyişindi...
A.G.
5.0
100% (4)
Şiirin sahibi
Şiirin sahibi
Şiirin sahibi
Cevap Yaz
