Avuçlarından kayıp giden yıllara,
Ugunarak aglamayı bilirmisin sen,
Sessiz feryatlar çektinmi hiç derinden,
Cigerlerin parçalanırcasına,
Kaynar gözyaşlarını gerisin geriye,
Akıttınmı dökemeden tekrar içine,
Bögürdünmü hıçkırıklarla hiç sevdigim,
İşte ben heep böyleyim.....

Deli yellere bagrını açtınmı özlemin için,
Medet umdunmu yagmurdan,kardan,
Gururunu ardına alıp bekledinmi hiç,
Tükensede ömrün kavuşamıyacagın mutlulugu,
Her sevda türküsü gamı yükledimi bedenine,
Düştümü yüregin dermansız dertlere,
Çekildimi ansızın sana uzanan eller sevdigim,
İşte ben heep böyleyim.

Yalan umutlar serpildimi gönlüne,
Buldugunu sandıgın anda kaybettinmi sen,
Vefasızlıklar kırdımı belini hiç,
Duydukların gördüklerin hayal oldumu,
İçinden binlerce kez haykırdınmı aşkını,
Açtıgını sandıgın kapılar kapandımı yüzüne,
Boş çıktımı sana verilen vaadler sevdigim,
İşte ben hep böyleyim.....

Dönüp baktıgında gördünmü hayatın çekilmezligini,
Neden niye kime harcanmış en güzel yılların,
Degmezlere yagmur olup aktımı gözyaşların hiç,
Kaldınmı kalabalıklar içinde kimsesiz,
Umut bagladınmı asla olmayacaklara,
Hep yutkunmak düştümü güzelliklerde kaderine,
İşte ben hep böyleyim.

Canın çıksın dedimi sana can bildiklerin,
Dizlerinin üstüne yıgıldınmı haykırarak ,
Ölümü diledinmi en tezinden hiç,
Kucak açıp bekledinmi eceli,
Küstünmü mutluluga ebediyyen,
Elini etegini çektinmi dünya nimetlerinden,
Yaşarken gömdünmü umutlarınıda kendinle beraber,
İşte ben hep böyleyim....

Susmak, uymak oldu hep yaptıgım,
İçimden aglayıp,dışımdan güldüm daima,
Unuttum sensiz geçen yılların sayısını,
Anladım ama göremedim vefasızlıklarını,
Toz kondurmadım bir kere bile üstüne,
Başka birilerinide koymadım yüregime sevdigim,
İşte ben hep böyleyim.....


SERGÜL KANDEMİR 20.11.2010 ANKARA