Güneşle birlikte yükselir o peri hayal.
Kanatlanır ufukta bir kızıl yeleli tay.
Maviyle oynaşır orda fettan güneşle ay.
Gerginliği bırak derdi kederi suya sal.

Sanki bir efsaneye karışır burada çay.
Damakta duyumsadığın tat efsunlu masal.
Kızkalesi’nde çay içmezsen yaşamadım say.
Yadına düşer orda her yudumda bir nihal.

Sabah çaycı veli suyun altını harlayınca.
Çayın buğusunda efkârlanır demle güneş.
Bulutların gölgesi denizi sırlayınca.
Huzur boy verir sükunetle sürur olur eş.

Gün gergin bir yay olmaktan çıkar nefes nefes.
Denizle güneşin kucaklaştığı bu yerde.
Ayrı bir ahenk ile öpüşür renk ile ses.
Ah,deva olur manzara nice müşkül derde!


Akdeniz’in mavisine takılır da nazar.
Çay ile yol bulur dil gönülden sohbetlere.
Demlik baş eğer bardağa semaverse bizar.
Hayır denilmez Kızkalesi’nde davetlere.
18.11.2010 İ.K