Surete bakıp saçı Leylâ’yım sanma
Keremkârım mürüvvet unvanım vardır
Dilde aciz sevdada gedâyım sanma
Mülk_i dilde sultanım divanım vardır

Ne dün ne de bugünün davasındayım
Sıfatın değil zatın arkasındayım
Ömrü tende geçirmem can sevdasındayım
Düşe düş olmam diye fermanım vardır

Can lezzeti bilmeyen canan ne bilsin
Gönlüne taht kurmayan sultan ne bilsin
Sahraya düşen damla umman ne bilsin
Aşk bezminde şöhretim hem şanım vardır

Dostun kadrini elbet ben de bilirim
Cismime can canıma canan görürüm
Kötünün potasında sanma eririm
İmân gibi yüce bir kalkanım vardır

Arifsen sohbetinde dil dümdüz olsun
Cevahirsen madenin sâfi öz olsun
Sanma aşkta gerekli kaşla göz olsun
Kâr_ı aşkı bana sor kervanım vardır

Özümü Mecnun ettim buldum Mevlâ’yı
Aramadım el gibi çölde Leylâ’yı
Çeksem de gam değil derdi cefayı
Tabibim hem dermanım lokmanım vardır

Aşkı olmayan çekmez aşktan zahmeti
İkram etsen de bilmez aşkı lezzeti
Zatı Hak takdir eder âdem sureti
Rüsvây_i aşka düşmem peymânım vardır

Bilesin şevkle vurdum aşka nişanı
Çektirmedim bir kula ahü_figanı
Cevher gibi taşıdım bedende canı
Kibirden arınmış hem vicdanım vardır

Bunca sözün meali kendin bilmektir
Yeri gelince kişi haddin bilmektir
Sanma Özay’ ın derdi kulu yermektir
Nefse saz olanlara isyanım vardır

Yurdagül Özay