kaldırıp ta başını etrafına baksaydın,
oglum,kızım ve yavrum diye sarılsaydın.
kadehlerde mutlulugu boş yere aramasaydın,
yürekteki sevginle başımı okşasaydın.
anlatsaydın derdini, ben erişkin olunca,
yıllar yılı uzakta neden hep kaldın baba.
diger bbalar gibi hiç yanımda olmadın,
oysaki ben sevgimi hep içimde yaşattım.
gerek okul çagında ve diger hayatımda,
şi,şelerden kurtulup bana b akmadın baba.
bir kelime söyleyip,neden yol göstermedin,
yıllar yılı uzakra neden hep kaldın baba.
anlatmadın derdini, şişelere sarıldın,
hadi anam cahildi,bizler senin neyindik
şişeler hep tükendi servetin elden gitti,
varlık içinde yoklugu,neden hep çektin b aba.
küçük bir çocuk geldin,sırlarınla gömüldün,
ALLAHIM rahmetini senden hiç esirgemesin,
hala içimde bir kor,hala hasretim sana,
sana sevgim bitmedi, hiç bitmeyecek babam.






atilla durukan


yazarken agladıgım ender şiileden birisi