Çığlıklar yükseliyor içimde şaşırıyorum,bu ne figan,
Yaklaşıyor kara bulutlar,yaklaşıyor içimdeki arsız duman,
Dokunmayın ne olur,durmadan kanıyor yaram,
Sabrım sınanıyor sanki hiç geçmiyor zaman...

Ayrılık işlenmiş her halime,gülümsemem hep yalan,
Anılar istila etmiş düşüncelerimi hiç çıkmıyor aklımdan,
O benden çok uzak sandığım gün gelmiş çoktan,
Bugün bir cenaze çıkıyor sanki benimle bu odadan...

Hesaplar yapılıyor mahkememde kurulmuş nizam,
Hatalar ağırlaştıkça bedenimde çoğalıyor ezam,
Okunuyor her camide sıra sıra ezan,
Uslanmayacağım sanırım namazım kılınmadan...

Her kelimesi bir ümit ,her adımı bir viran,
Bu yıkık,dökük ve ağırlaşmış gönlü artık kaldıramam,
Bavulumu topladım,gülmeye çalıştım ve ayrılığa alıştım derken yine geldi o an,
Acımdan öyle kıvrandımki istedim olsun bu son vedam...