7
Yorum
1
Beğeni
0,0
Puan
1398
Okunma
Sensizliğe büründü
........................şehir
yoksun diye küskün
.......................kuşlar
gözkyüzü bildiğim
.......................mavi değil
süzülmez boşluğunda
........................uçurtmalar
güneş ısıtmıyor, yokluğun
........................zemheri
dalına küs ,toprağa dost
........................yapraklar
Ne vapur düdüğü,ne martı çığlığı
ne simitçi çocuğun cılız sesi
baskın değil yokluğuna
attığım çığlıklar......
yokluğunda ölüyorum
yokluğunda boğuyor
........................bu şehir
her nerede isen
beni yanına çağır...
Cevap Yaz