Şiir yazmak gelmiyor içimden ,
hele bu gün...
Otuz sekiz sabahını yaşadım,
Ağlıyordu ulus...
Sanki yeniden yine kararmıştı gökyüzü.
Yapraklar sarı sarı...
Bir de soğuk ki,
Üşüyorum,üşütüyor ...
Ahhh,keşke ,
Silip atsalar takvimlerden
Kasımları...

Anlamadık anlatamadık seni,sevgini.
Sen bir ulustun,uluydun hem.
Ülkenin medeniyet yoluydun hem...
Bayrağım gibi özgürlük doluydun hem...
Mustafam ,Kemalim...
Gök gözlüm sarışınım...
Uyan bir bak hele ne haldeyiz,

Hala ağlıyoruz kasımlarda,
Utancımızdan belki,
belki de seni anlamadık daha...
Uyan be Mustafam,
Uyan be gök gözlüm,
Hani yedi düvele dur demiştin ya,
Eceli de kovalım kasımlardan.
Olmadı ,
Kasımları silelim takvimlerden.

Galiçya’’da, Yemen’’de Sina’’da
Belki yankılanır yeniden sesin,
Yiğitleşenler diyarı Çanakkale’’de.
Anadolu sensin,senin sesin...
Eğer yoksa üzerimizde bayraklaşan nefesin.
Ne kasımlar olsun ,ne takvimler...
Seni çalamaz yüreğimizden,
Ne gök ne yer...
Kemalim, Mustafam...

Gök gözlerinde ağlıyor şimdi.
Saçların yaprak yaprak sararıyor şimdi.
Ben kasımlardan korkuyorum ,
Her on kasımlarda
Hayata senin gözlerinle bakıyorum şimdi.