Ateşte yürüyorum bende öyle yaşam
Belki ehram a belki zümreye yürüyüşüm
Ötelerde bir ses gelir benim gibi
Yaralı bıkmış usanmış yaşamda yurdum
Neyleyim heval neyleyim

Bir çocuktur bütün sevdiklerim
Ağır bedeller öder gücü yetmez hayduda
Bu nasıl bir düzen bu hakemsiz yaşam
Neden bütün gam payıma düştü
Ne diyeyim heval ne diyeyim


Şimdi bu yüce dağ başında
Türkü mü yaksam özlemimi
Anlatsam Ankara’nın sokaklarına
Hiç kırılmadım kovmuş olsa da beni
Gideyim mi heval gideyim mi

Dünyanın ilk suçlusu beni saydılar
Bana bulutları ve uçurumları eş etiler
Birde nefret etiğim bir kaleşnikof
Cananım oldu bu zifir karanlık
Nerdeyim heval nerdeyim

Ülkemde bir gün bir umut ışığı yansa
İnsanlar bir başka uyansa
İnadı bırakıp halay zamanı dese
Bende koşsam halay başına yetişeyim diye
Deli miyim heval deli miyim