Bahar idi gidişin şimdi kış oldu canım
Hemen dönecekmisin acep bir ümit varmı
Sen gönlümde rengârenk açan güllersin canım
Kavuşabilmemize sence bir ümit varmı.

Bahar dedin kış dedin değişti mi hiç özüm
Artık sona yaklaştık hala geçerli sözüm
Ben bir tek seni sevdim başkasın görmez gözüm
Doğru söyle cananım vuslata ümit varmı.

Özleminle doluyum kelimeler yetersiz
Sana olan aşkımın bir eşi yok benzersiz
Yakın olan zamanda geliversen habersiz
Mutluluktan uçmaya acep bir ümit varmı.

Gözlerim sel gönlüm sel gel dindir şu yaşımı
Bunca yaptıklarına hiç çattım mı kaşımı
Ben seninle yoğurdum emeğimi aşımı
Seninle yaşamaya sence de ümit varmı.

İsmini duysam titrer gördüğün şu bedenim
Resmini görsem yanar sarmaladığın tenim
Yolunda tereddütsüz ölecek olan benim
Yalnız benim olmana vuslata ümit varmı.

Fikret’in sevgisi pek böyle sevi görülmez
Şimdi aşkım dorukta aşktan ödün verilmez
Sadece seni sevdim derecesi bilinmez
En sevdiğim sen oldun vuslata ümit varmı.

06.11.2010 FİKRET SAĞ TORBALI-İZMİR