taşın toprağın altın diye
İstanbul sana geldim
bilmemki ne aradım,niye
özümü meydana serdim


Gülhane’de yolumu kaybettim
Eminönü’nde kuşlarla dansettim
hep iyiler var zannettim
ben neyledim nettim

Cevizli’de ucuz bir daire tuttum
Beyoğlu’nda kendimi unuttum
Süreyyapaşa’da boğuluyordum
Kartal’da bitti nefesim

Yolum düştü Kınalıada’ya
orda vuruldum Seda’ya
Maksim’de bir merhabaya
taşbebeklere mangırlar verdim

Beyazıt’ta öylesine gezdim
Galata’da hayatımdan bezdim
Pendik’te ilk şiirimi yazdım
arkadaş ıslığına heryere giderdim

Kadıköy’de sinemalarım vardı
Sultanahmet bana dardı
Ayasofya gönlümü sardı
kapısında bekçiye içerledim

Şehzadebaşı’nda işçilerle kaldım
Karacaahmet’te mezar kazdım
Üsküdarı gezerken yanlızdım
kendimi bir yere ait bilmedim

Erenköy’de geçti gençliğim
Bağdat Caddesi koca bir hiçliğim,
Taksim’de tükendi harçlığım
Fener’de aklımı yedim

Dolapdere’de vardı yamyamlar
Kumkapı’da duyulurdu tamtamlar
anlamsız bir istasyondu Rahmanlar
bir daha gelirsem iki olsun dedim

Fatih’te Usta’ya teslim oldum
Laleli’de saçlarımı yoldum
gezdim dolandım boşa yoruldum
helalinden kazandım,haram yemedim


Zorluoğlu der bu destan uzar
daha gitmediğim tonlarca yer var
sen de ver artık sazına ayar
İstanbul seni ne sevdim,ne sevmedim


cengzorluoglu