BEN ŞİİRİN KENDİSİYİM

İlhamlarda kelimeyle, azalıyor yaralarım.
Zarif, narin bir eyeyle, sözlerimi durularım
Ben şiirin kendisiyim, kükrüyorum hecelerde
Uyumluyum kafiyeyle, satırları sıralarım.

Güzelliğin sim isiyim, karanfili dilmiyorum?
Sonsuz huzur gemisiyim, mutsuzluğu bilmiyorum
Ben şiirin kendisiyim, kükrüyorum hecelerde
Dizelerin hamisiyim; divan, aruz silmiyorum?

İlkbahardan gelen dünüm; hem gurbetim, hem sılayım
Kutlu yöne giden günüm, sonsuzluktan ün alayım
Ben şiirin kendisiyim, kükrüyorum hecelerde
Türkülerle toy düğünüm; mısralardaki halayım.

Sevda gönül bağlayınca, rüyalara sevgi sızar
Hasret beden dağlayınca, ten kavrulur azar azar
Ben şiirin kendisiyim, kükrüyorum hecelerde
Nehri billur çağlayınca; yürek damlar, kalem yazar.

KADİR DURAK

(LEBİDERYA)

ESER YAZAR ADINA TESCİLLİDİR
KAYNAK GÖSTERİLMEDEN YAYINLANAMAZ