Özledim gerçek gülüşleri
Bana bakan masum yüzleri
Yalansız dolansız bir hayatı,özledim

Hiç bitmesini istemediğim anları
Herşeyle mutlu olan
Kimseyi üzmek istemeyen
Hayata dolu dolu bakan insanları
Özledim..

Özledim mutlu günleri
Hayata tutunmak için çaba sarfettiğim
Sıkılıp,usanmadığım zamanları,özledim

Birbirini sımsımkı sarmış
Yarı yolda bırakmayan
İhanete uğratmayan
Ve birbirlerine ömür boyu güvenen o aşıkları
Özledim..

Özledim üzüldüğüm zamanlarda yanımda olan
Omzuna yaslanıp, hıçkıra hıçkıra ağladığım
Ve bana destek olan dostlarımı,özledim

Şimdi ne oldu o insanlara?
Ne oldu bana?
Ne değişti de böyle olduk biz?

Bu soruları sorduğumda kendime
Derin bir sessizlik oluyor nedense
Düşünüyorum her gece
Ben mi sebep oldum bu değişime diye
Şimdi ağladığımda ise
Omzuna yaslanacağım kimse yok
İstemeden üzüyor,incitiyorum insanları
Bu değişimin sebebi ben miyim yoksa??