Hani rugan simsiyah iskarpinlerim
Bağcıklı istemem anneme babama sitemim var.
Neden bağcık sız almadınız diye.
Hep böyle yapıyorlar istemediğim şekilde alıyorlar.
Bilmiyorum ki bağcık bağlamasını öğrensin diye yaptıklarını.
Gülüyorlar boş ver bu seferde bu tip kullan diyorlar.
Ben bu ufacık isteğimin yapılmamasına kızıyorum.
Bana hayat zehir ama çabuk unutuyorum.
Benim için bu gün bayram.

Hani öyle özlemler var ya istersin ama olmaz.
Bir sefer olsun başka şey istemem dersin.
Ya sevdiğini ya da çok istediğini görmek istersin.
O zamanlar sana gülen ve başını okşayan bir büyüğün.
Bir şeker bile alman bir delikli kuruş alman.
Bütün dünyayı sanki o iki madde içinde görmen.
Yok, madde değildi şimdi anladığım.
Başımın okşanması sevilmem ve değer verilmem.
Benim için bu gün bayram.

Yıllar geçti bende okşayayım bende değer veriyim istedim.
Sevenler sevdi bazıları buna müsaade etmedi.
Bunu da öğrendim. Bende büyüklerimin yaptığını yapabilirdim.
O kadar çabaladım. O kadar yapmaya çalıştım.
Ama bırakmadılar. Sen yapamazsın dediler
O zaman siz yapın benim gördüklerimi dedim.
Onlarda çok geç bizde yapamayız dediler.
Gördüklerim çok kolaydı karşımdakini sevindirmek.
Ama ne müsaade nede izin vardı kolum kalkmıyordu.
Bu hayattan bende korkuyor sesimi çıkaramıyordum.
Döndüm baktım. Bir soru sormak istiyordum sustum.
Benim için bu gün bayram.

Ne anlama geliyor ne diyorum kimler ne istiyordu.
Sordum düşündüm kafa yordum. Sesim çıkmıyordu.
Baktım benim gördüğüm bayramlardan çok farklıydı.
Geriye baktım çok yıllar gelip geçmişti. Yalnızca ismi değişmemişti.
Benim için bu gün bayram.
Mehmet Acet Yaşadığım dünya adlı şiir kitabımda yayınlandı*