Nice, nice mevsim yıllar atladı
Kuru bir selam bile salmıyorsun
Sabırlar tükendi taşlar çatladı
Gelip de şu kapımı çalmıyorsun

Hep gelecek diye bekledim durdum
Ne bir ses verdin ne kapımı vurdun
Gelseydin, inan ki kölen olurdum
Rüyalarım da bile kalmıyorsun

Beni ağlamaya yar ediyorsun
Dünyayı başıma dar ediyorsun
Şu gözyaşımdan ne kar ediyorsun
Benim ne çektiğimi bilmiyorsun

Görenlerin çoğu sefil bildiler
Bazen kınadılar, bazen güldüler
Askere gidenler çoktan geldiler
Gelirim dedin amma gelmiyorsun

Gözlerim, gözlerine bakmaya aç
Kan kusar yüreğim hep sana muhtaç
Özlem, hasret denen derdime ilaç
Niye bir çözüm, çare olmuyorsun

Kalbini bağlayan pranga mı var
Geçeceğin yollar, köprüler mi dar
Bu Necati böyle yanarken har, har
Bir kerecik yüzüme gülmüyorsun


Necati KEÇELİ
İZMİR