Güney ilidir, nam-ı kahraman.
Frenk gavuruna vermedi aman.
Nice imamları vardı onların,
Birisi ötekinden yaman…

Vakitlerden, bir Cuma namazı.
Çıktı vaaz etti cami imamı.
“Kurtulmalı artık esaretten”
“Öyle” dedi cemaatin tamamı…

Sütçü’den bir haber gelmişti.
İki gavurun göğsünü delmişti.
Dava; namus, peçe davasıydı,
Artık herkes bunu bilmişti…

Müezzin bitirmişti iç ezanı.
Zaman kolluyordu zamanı,
Canına tak demişti Maraşlı’nın,
Gavura verir miydi amanı…

Yetti artık! Maraşlı patladı.
Milisler bir bir atına atladı…
Çok gavur yerken dom domu,
Kimisi de, korkudan çatladı…

Zaferimiz; çok kesin ve net.
Gerçekleşti cihat ve sünnet.
Kurtulmuştu arım, namusum,
Gerisi detay ve bana ne dert…


www.nafiztancaglar.com


Nafiz TANÇAĞLAR
11 Mayıs 1997/Şehitkamil/Gaziantep