Alacağım var,

aşkı gümüş kadehte sunupta

sonra ardına bakmayan yalancı yüreklerden

seviyorum derken olanca uzaklığıyla

kül grisi gecelere maphus bırakan serkeşlerden

kanamaktayım ey dost !

anlatamıyorum dumansız yangınlarımı...


ellerim titreyerek

idam fermanımı imzaladım

aklım dünde kaldı

yarınım da ümitsiz aşk-ı muammada

soluksuz bıraktın yüreğimi

sancılardayken gecelerim

adını dilime kazımışken

civilenmişken benliğime senli cümleleri

pişmanlığım ayyuka çıktı

sevginden kararmış yüreğimi

balkondan aşağı attım

aşkını astım dar ağacına...


sokak sokak dolaşırken yalpalayarak

dünüme kahırlar edip ağlayarak

ümitsizlik çukuruna düşmüşken

çıkmaya bile derman bulamazken

pes etmişliğin koynunda kıvranıp dururken

dualarımda sevgimi sunacağım bir yürek beklerken

inançlarıma destek olacak göz yaşlarımı silecek

yaralarıma merhem olacak

omzuna yaslandığımda "Ben Rabbimi çok seviyorum" diyebileceğim

çınar yürekli bir adem oğlu-kızı beklerken

zaten herzaman yanımda olan ama farkına varamadığım

O’nlu zamanlarda huzur bulduğum

yüreğini aslında yüreğimde sakladığım

canıma can saydığım

girdi gönül kapımdan içeri


Hoş geldin,ne iyi ettin de geldin,yüreğimde sakladığım dünümden bugünüme rüya gibi dalan nazar boncuklarını da al cebine aman sakın unutma...

zamanlardanbirzaman...