Hüzün deryasını andıran gözlerin,
Ne fırtınalara neden oldu kim bilir?
Ne canlar yaktı?
Hangi yüreklere mıh gibi çakılı kaldı?
Ahhh o gözlerin!
Gizem li gözlerin.
Buğulandı mı onlar,
Sanki Toroslar’dan gelen tipi,
Onlara bakan’ın kanı donar dı adeta.

Ahhh o gözlerin!
Kederli ve mağrur,
Kim bilir ne can lar yaktı,
Celbedici bakışların kondu mu bir yüreğe,
Ne buzullar erimiş,
Kim bilir ne çığlar düşmüştür gönüller’e,

Ahhh o gözlerin!
Hele bir de güldü mü,güller açar bebeklerinde,
İlk bahar’ın sıcaklığı,
Anne şefkati nin büyüsü,
Yüreklere inen ılık bir meltem adeta.

Ahhh o gözlerin!
Her an gülsün dileğim.
Gözlerim den ırak,yüreğimde ki gözlerin...
Ceylanların kıskandığı,
Ahu gözlü Canan’ım,
Duydum ki;o haşmetli gözler can yakmıyormuş artık.
Bendini yıkan seller gibiymiş şimdilerde.
Yürek dağlayan gözlerin,
Eski fer’i kalmamış,
Duydum ki,
Umutların dökülmüş eteğinden,
Göz yaşlarının seline kapılıp,
Ummanlara karışmış.
Ahhh o gözlerin!
Dua ediyorum yaradana,
Hep gülsün o gözlerin...