Ne çabuk sönüverdi içindeki ateşin
Haykırdığın sevdanı ellere mi bıraktın.
Karanlıkta bırakmış erken batıp güneşin
Kavuşmadan türkünü tellere mi bıraktın.

Yüzleşmekten kaçındın kararından cayarak
Sonbaharı getirdin hep pişmanlık duyarak
Kendini bırakmışsın yaşamdan soğuyarak
Tarak geçmez saçını yellere mi bıraktın.

Şu dünyanın kahrından çaldın keder udunu
Yüklenerek sırtına dertlerin hamutunu
Hayalde yaşattığın yeşeren umudunu
Gözyaşına katarak sellere mi bıraktın.

Bir sevdayla yol aldın gençlik baki sanarak
Eyvahlarla dolusun geçmişinle yanarak
Zamane insanını dost zannedip kanarak
Sırrını paylaşarak dillere mi bıraktın.

Meydanı bırakınca kurtlar kapmış yerini
Her güçlüğe katlandın göstermedin terini
Name, name yazdığın sevginin defterini
Mecnunlar okumadan göllere mi bıraktın.

OZANMERDAN gönülden uzaklara salmamış
Derin ufkun kaybolmuş deryalara dalmamış
Taşa dönmüş yüreğin merhametin kalmamış
Maneviyat aşkını çöllere mi bıraktın.

OZANMERDAN/ALİ BİLECEN/03/11/2010