Ne duruyorsun var elin ayağın,
Koş bıkmadan ortalık darmadağın,
Duysun solun sanatı ise sağın,
Duysun denileni var iki kulağın..

İki söyleyip söyleneni bir dinlersin,
Kendin söyleyip kendin dinlersin,
Yolun bir o yolda sakince ilerlersin,
Uzaklara gitmeden yakınlara gelsin..

Barış için uzak zeytin dalını,
Dostluklar için çiz yollarını,
Güzel söyle unut düşmanlıklarını,
Kulakların işitsin söylediğin lafını,

Yol yolak bilmez yaşarsın,
Bir yaşamda düşünce anlarsın,
Mumlar yakıp dostunu ararsın,
Arasan da onları bulamazsın..

Kalp yap, yaşamda güvenin olsun,
Unutma ağır giden bir yolcusun,
İnsanlığa biraz vicdanın olsun,
Dostun varsa hayatta yaşıyorsun..

İyi söyle ilaç bir acımasız yaraya,
Yalan dünya da sende uğrarsın oraya,
Umursamadan kendini çekmişsin belaya,
Dostluğu unutup çevirmişsin angaryaya..

Bir kapı açıp dost eli veriyorsan,
Bir gün olup mumla dost arasan,
Ne yapacağım diye bana sorarsan,
Dünya güzeldir ancak dostça yaşarsan…