Hem nefret hem sevgi bir kalpde olmaz,
Nefreti kalbinden sökde öyle gel,
Hangi çiçek susuz kalınca solmaz,
Bütün bendlerini yık da öyle gel.

Sevginin gücüne kim karşı gelir,
Dinsizin hakkından imansız gelir,
Gözlerim kamaşsın ufukda belir,
Bütün gemileri yak da öyle gel.

Kahpeler uyurken gece biterken,
Şafak ağarırken horoz öterken,
Valizini alıp yola çık erken,
Ürkek ceylan gibi sek de öyle gel.

Önce bir güzelce yıkanıp yunda,
Sokağın başında beklerim yanda,
Yazdığım mesajı aldığın anda,
Elin de ne varsa dök de öyle gel.

Aylar yıllar varki yanım da yoksun,
Gel artık dünyama bir güneş doğsun,
Yolunu kesenler çekinip korksun,
Havaya bir jarjür sık da öyle gel.

Hiç kimseden korkma gel cesârete,
Artık bir son versen bu esârete,
Bulaşma ne olur her necâsete,
Dağlardan çağlayıp ak da öyle gel.

Aşık Cemal derki: yetmez mi daha,
Dört nala kaldırda atını şaha,
Üç besmele çekip sığın Allah’a,
Bir eşref saati çık da öyle gel.