Veda oldu adın en çok,
Nihayetinde hasret.
Gözlerine bile bakamadım bir kez.
Üşürken yalnızlığın kollarında,
Kesik kesik tramvay düdüğü hayat.
Damağımda limonata tadı çocukluğum,
Uzaklarda heyhat!

Eridi avuçlarımda akide şekeri.
Ardından baka kaldı ellerim.
Hayallerim darmadağın.
En çok sesini özledim.
İnceldi gül yaprağı hayalin.
Gittikçe suya benzedin.
Düşledim şadırvan serinliğinde,
Edana düğümlendim.

Kapım çalınsa,
Gelen sendin hayal meyal.
Hep erteledin vuslatı.
Adına veda dedim bu yüzden.
Üstüne hasret sepeledim.
Gittin gül kurusu iklimlere,
İmbat gülüşlerin kayboldu.
Soldu yedi veren gülleri,
Gün akşama erdi dönmedin…

Gayrı,
Sak uykuların tutsağı gözlerim.
Damağımda limonata tadı çocukluğum.
Bir meskenete sürüklendim.
Kesik kesik tramvay düdüğü hayat.
Uçuruldu köprülerim,
Yaralı bir yılkı misali hayaline yetişemedim.
Hislerim eprimedi sana,
Telek telek lime lime geçmekte günlerim.
Aynı tarihe kilitli takvimlerim.
İbrişimden bir düğümsün sinemde.
Çözemedim çözemedim…
Ankara,30.10.2010 İ.K