Bak!
Bugün sensiz ilk doğum günüm..
Özlüyor musun beni bilmiyorum.
Ama ben..?
ÇOK ÖZLÜYORUM..
Sağıma bakıyorum,
YOKSUN.
Soluma bakıyorum,
SENSİZLİK.
Ruh göğe yükselir ya,
Kafamı yukarı kaldırıyorum.
Gözlerimi kısıyorum yok.
Kulak kabartıyorum,
SESSİZLİK...
Göremiyorum ama
İçimde yaşıyorum...
Göremiyorum ya;
Belki de ondan bu özlemim,
Biliyorum sen beni,
YEDİ GÖĞÜN ARDINDAN GÖRÜYORSUN!
Özlemiyorsundur bu yüzden.
N’oldu?
Yine mi kızdın?
’’Olur mu hiç öyle şey!’’
’’Sen benim yavrumsun’’
Dediğini duyar gibiyim.
Rahat mısın oralarda?
Mutlu musun?
Biliyorum mutluluğumu istersin.
Merak etme iyiyim.
Yazımı mı sordun?
Biraz elimin titrekliği,
BİRAZ GÖZYAŞIMIN ENGELİ...
Sert duruşluyum bilirsin,
Sana benzemişim.
Ama sana sökmüyor yine.
Ağlıyor muyum;
Şiir mi yazıyorum
ÇÖZEMİYORUM.
Arkadaşım bakıyor,
Gözlerimi kaçırıyorum.
Ayıp birşey değil ama,
Gözyaşlarımı görsün istemiyorum.
ACI MI?
Değil.
GÜÇSÜZLÜK?
Hayır...
Bu bir özlem sana karşı.
Arada aynaya bakıyorum.
Gözlerim şişmiş.
KIPKIRMIZI...
Üzülme birazdan geçer.
Gelir yine o sevdiğin
Gülen gözler.
Evet...
Bu şiiri yazabildim.
Ama inan
OKUMAYA CESARETİM YOK...
Bunu sen oku olur mu?
Çünkü biliyorum,
MELEK OLAN AĞLAMAZ...

RS

01.08.05 de vefat eden babama rahmetle...