AY’IN ŞAVKI

Bu zor geceler eskidi de, havalar soğudu.
Bugün karanlığa dökecek dertlerim çoğudu.
Mehtabın geleceğinden de umudum yoğudu.
Karanlık ufuğun ardından çıktı ay’ın şavkı...

Çok uzak ufuklardan da Hilal göründü,
İçerim dalgalandı, bir başka hisse büründü.
Rüzgardan kaçan otlar da ayağıma süründü.
Şu yüreğimde, şimşek gibi çaktı ay’ın şavkı...

Durmadı Ay, usulca yukarılara yükseldi.
Aydınlıklar artarken, karanlıklar da eksildi.
Işık geldi içime de, sanki dertleri sildi.
Şu gönlüme de ılık ılık aktı ay’ın şavkı...

Nafi’yim, daha ilk akşamdan duygularım seldi.
Ay’ın şavkı da, zifiri karanlıkları deldi.
Ta uzaklardan koştu, kayalıklara geldi
Yamacıma geçti de, bana baktı ay’ın şavkı...


www.nafiztancaglar.com


Nafiz TANÇAĞLAR
28 Ekim 2010 Perş. 00:18
Bahçelievler / İstanbul