Biz insanlar öyle çağ yaratmışızki kendimize
Ayak uydurmakta zorlanıyoruz kendi çağımıza
Bir dünyaki var hepimize kendi malımız
Bu dünyada ne bu günümüz var nede yarınımız

Biz insanlar dinimiz dedik koptuk dinimizden
Gün geldi günahlar sarktı artık bedenimizden
Bir şehadet kalmıştı oda çıkmaz oldu dilimizden
Bak halimize hiç bir şey elmiyor artık elimizden

Çağa uyup dünya malına gönül verdik
Habire malımız mülkümüz olsun istedik
Hep çareyi dış güzelliklerde arayıverdik
İşte biz buduruma çağın zülmüyle geldik.

Kendimizi avutmaya masal uyduru verdik
Uyduruk masallarla hayallere daldık
Bir gün bile geçmişimize sahip olmadık
Biz kendi çağımızın zülmünden geri kaldık.

Selam yerine bir birimize küfür verdik
Saadeti hak yolunda değil vahşette aradık
Bırakmadıkki hiç birbirimeze yapmadık
Hak yolundan ayrılan çağın zülmünde kaldık.

Hak yolda isek bu ibadet değil fuhuş
Gerçekler değil ortalığı yalan doldurmuş
Düşünmedik bu topraklar ne kanıyla yoğrulmuş
Ecdat yadigarı bu çağı hep zulümler doldurmuş

Kahvecioğluyum çağın zülmünü yazmakla bitiremem
Fuhuş alemindeki bu yola ben hak yol diyemem
Bir parça imanla kısa bir hak yol kaldı elimizde
Bırakmıyorki var hala çağın zülmü peşimizde


Yaz Recep yaz böyle kime ders vereceksin
Ayrılma hak yoldan bir gün sende öleceksin
Dünyada yaptıkların denince ne cevap vereceksin
Unutma sende bu çağın zülmüne kurban gideceksin.