Üstat Veli BOSTANCI Ağabeyimin "AYRI DÜNYALAR" şiirine aynı ayakla naziredir.

BAŞKA

Âlemden farklıdır yurdun insanı,
Herkesin kavgası barışı başka.
Bulunmaz bir türlü ortak lisanı,
Herkesin cümleyi kuruşu başka.

Hesabı dünyalık kârda, zararda,
Sonsuzluk duygusu sanki firarda.
Hepsi kurtuluşa çare arar da,
Herkesin dermana varışı başka.

Helal mi haram mı, kaynağı aşın?
Nâmertlik revaçta, sahtelik peşin.
Ardından koşarken şeytani düşün,
Herkesin rüyayı yoruşu başka.

İhtiras mülkünde gönüller buruk,
Sevdalar gündelik, dostluklar çürük.
Kanunlar kanunsuz, kemanlar kırık,
Herkesin tellere vuruşu başka.

Lekeler aranır bembeyaz karda,
Gedikler açılır sarsılmaz surda.
Sevilen cennetlik, gayrisi narda,
Herkesin sevişi yerişi başka.

Maziye baktıkça içimde sızı,
Düşman da tanırdı, överdi bizi.
Yeminlere seza söylerdik sözü,
Herkesin maksada erişi başka.

Mahkeme denince kan dolar didem,
Masumdur benimse, suçlanan adam.
Kimi berat verir kimi de idam,
Herkesin kalemi kırışı başka.

Kiminin paslanmış devşirme beyni,
Kiminin çileden doğrulmaz boynu
Hedef aynı, menzil aynı, ok aynı,
Herkesin yayları gerişi başka.

Çok çetin zamana erdi günümüz,
Mum ile aranır oldu dünümüz,
Dilerim hüsrana varmaz sonumuz,
Herkesin meydana girişi başka.

Özlemim bu cennet vatanda dirlik,
Özünde, sözünde, duruşta erlik.
Hem işte, hem dilde, fikirde birlik,
Herkesin bakışı görüşü başka.

Rengârenk desendir kilimim, çulum,
Nizam-ı âlemdir mefkûrem, yolum.
Birliğin meftunu GAZİ bir kulum,
Herkesin gönlünü verişi başka.


Gazi Hüseyin KILBAŞ