9
Yorum
0
Beğeni
0,0
Puan
1958
Okunma

Açan çiçek birgün yaprağın döker
Buyaşta saçlarım döktürdün baba
Dertlerim çoğaldı ömrümü söker
Ateş ’ ten gömleği diktirdin baba
Senin adın Bu kalbimde hür yaşar
Düşüncem çığ gibi boyum u aşar
Yaralar’ ım sarmak için kim koşar
Dostları kapımdan çektirdin baba
Yürüyorum senin gittiğin yolda
Ektiğin meyveler duruuyor dalda
O tatlı sözlerin bulunmaz balda
Kalbime doğruluk ektirdin baba
Altmış’ ı geçmişti kos koca beden
Çocuk ’ ları yetim bıraktın neden
Çekip gittin hoşca kalın demeden
Öztürk’ün gözünde tekbirdin baba
Şair = Öztürk Erbek