Hayalimde canlanır, sergüzeşti hayatım.
İsmini unuttuğum, çok kimseler tanıdım.
Bir gün oturdum, durgun deniz kenarına.
Çakıl taşları arasında, inci mercan aradım.

Mevsimler gibidir hayat, gençlik bahardır.
Açar rengârenk güller, gönülde sevda vardır.
İnançla yoğrulan gençte, alınlarda nurlanır.
Keşmekeş bir toplumda, pırlanta geç aradım.

Güz hazan mevsimidir, solar yeşil yapraklar.
Misalim buna benzer, ağardı başımda saçlar.
Dizde derman azalır, göz görmede zayıflar.
Sayısız dost arasından, gerçek yaren aradım.

Dertlere derman olmak, mutlu eder insanı.
Fakir fukara sevindir, infak eyleyip malını.
Düşme düşünce görürsün, bu dünyanın halını.
Zengin insanlar arasında, gani gönüllü aradım.

Hayat bu acı tatlı yaşanır, ölen geriye dönmez.
Anını taçlandıran, inkisara düşüp de üzülmez.
İman nurdur, hem ne nur, üflemeyle sönmez.
Hayat bizden ne ister, cevabı Kuranda aradım.

Mehmet DEMİREL 26.10.2010