Sıralanan günler birbiri ardına,
Akıp da geçiyor varmadan farkına,
Kaptırmışız hayatın vefasız çarkına,
Bakmıyoruz nasıl geçti geçmiş zamana..

Hep gözler gülmek sevinç istiyor,
Tutmak için bir vefalı el bekliyor,
Ova yamaç derken hayat tekliyor,
Gelmese de gönül biliyor, bekliyor..

Hayal meyal bir tutam anı var elinde,
Başkası kalmadı ki o kaldı tesellide,
Gözleri kapayıp kendinden geçince,
Hepsi sıralanıyor eklenmiş serice..

Oldu olmadı derken geçti zaman,
Yaşadıysan kendinde gerisi yalan,
Bunca yaptığına ediyorsun harman,
Torbaya koyacak yok hepsi saman..

Göz açıp baktın mı etrafa,
İnsan zamanla benziyor sarrafa,
Meslek edinmiş olmuş nakkaşa,
Yaşananları kendince ediyor temaşa..

Keşke der bazen ama nafile,
Desende geçenler gelmez geriye,
Sıralanarak eklenince bir seriye,
Sadece anı ve hatıra kalmış seninle,

Olsun yaşadın güzel bir yaşam,
Elde avuçta yok ki bir yere koysam,
Bilen olsa da bir yerlere sorsam,
Yol görünse rotamı çizsem koşsam..

Geldi geçti günler işte böyle,
Söyledim yine kendi söylemimle,
Ne yaşadıysam kaldı kendimle,
Yaratan gelecek günlerimi hayır eyleye…