Dedem eve gelince
Sorarım bir bilmece.
Başlar hemen eğlence,
Oynarız gündüz,gece.
Dedemi çok severim.
Çağırdımı giderim.
Okşar kulaklarımı,
Öper yanaklarımı.
Çepleri şeker dolu.
Verir ağzıma yerim.
Boynuna sarılınca,
Tontonsun dede derim.
Müfit AKSAKAL
(Toprak,Mir Yay. İstanbul 2010)