Bir varmış..bir yokmuş,
Evvel zaman içinde....
Henüz ben çok genç iken,
Paytonlara binerdi mahallenin hanımları,
Fethederdi haftada bir kurulan pazarları.....
Dört gözle beklenirdi müşteriler,
Al beni...al beni derdi sanki,
Tüm meyveler sebzeler.
Siftah bile verirdi o kınalı eller,
Herkes nasibine yermiş derler......
Ne naylon torbalar vardı,
Nede karga tulumba servisler,
Özeldi sanki o pazara gidişler,
Düşünmezdik hormonlumu,organik mi diye,
Bazen kavuncu atardı fileye bir hediye......
Gel zaman git zaman oldu,
Memlekette bag bostan kurudu,
Bakkal amcamın yerine,
GROSSS marketler kuruldu
Elimiz parayla degil...KREDİ kartıyla doldu....
Sonra dediler üretim yok,
Kredi vermeye başladılar çoook çok,
Bu nasıl ödenir,nasıl başa çıkılır,
Kimin umurumdaki ..kimin yuvası yıkılır.....
Demek isterdim onlar ermiş muradına,
Hadi dostlar biz çıkalım kerevetine,
El koyuldu sanki kardeşlerimin,
Bir kilo dometes alma niyetine....
Kırılıp küsmesin bana sakın dostlar,
Bu hal beni derinden yaralar,
Gün olur elbet duyarlar,
Yazar çizer tüm arkadaşlar,
Veee.....umarım haykırırlar...............


sergül kandemir 25.1.2010 ANKARA...
darılıp küsmece yok...
neyleyim köşkü,neyleyim sarayı....İçinde gezinen yar olmayınca....