Mehmet yetim büyümüştü varı yoğu anasıydı
Mesleğinde nam salmıştı adı fırtına çaycıydı
Elli milyon haftalıkla esnafa çay dağıtırdı
Yıllar yılı ana oğul ahşap bir evde yaşardı

Tarkan ünlü bir yıldızdı kızların sevgilisiydi
Nerde işsiz güçsüz genç var onun velinimetiydi
Abuk sabuk şarkılarla bir star haline geldi
Beyzademiz ne de olsa Sezen Aksu destekliydi

Askerlik celbi gelince Mehmet sevinçten uçmuştu
Her Türk genci gibi o da asil bir kan taşıyordu
Kalbi vatan sevgisiyle gümbür gümbür atıyordu
Ona da bu yakışırdı çünkü bir şehit oğluydu

Tarkan hanımevladıydı bir kız gibi yetişmişti
Erkekler gibi yaşamak herzaman çok zor gelmişti
Dansedip şarkı söylemek değer verdiği tek şeydi
Bu yüzden askerliğini yıllarca erteletmişti

Mehmet’in tek endişesi yalnız kalan annesiydi
Tam onsekiz ay boyunca ne yiyip ne içecekti
Biriktirdiği üç kuruş iki ay ancak yeterdi
Yine de şükrediyordu iyi ki evlenmemişti

Tarkan da zor durumdaydı ertelemesi bitmişti
O kadar kaçtığı halde askerlik celbi gelmişti
Kara kara düşünürken aklına bir fikir geldi
Müziği bahane edip Amerika’ya yerleşti

Mehmet başı dik şekilde birliğine teslim oldu
Gözü arkadaydı ama yine de çok gururluydu
Ne de olsa o bir Türk’tü bu ülkede yaşıyordu
Vatanını korumakla borçlarını ödüyordu

Tarkan emin adımlarla zirveye tırmanıyordu
Düşlerindeki hayatı layıkıyla yaşıyordu
Doğup büyüdüğü yeri düşünmek istemiyordu
Gazetecilerimizi konserinden kovuyordu

Mehmet’in garip anası hep gözyaşı döküyordu
İlk kez ayrı düşmüşlerdi oğlunu çok özlüyordu
Gözlerinde hasretten çok gururu okunuyordu
Yavrusu aslanlar gibi vatanını koruyordu

Sayısız çağrıya rağmen Tarkan ülkeye dönmedi
Vatan haini dediler bunu da önemsemedi
Bir de dalga geçer gibi bize öpücük gönderdi
Şeref artık onun için sadece erkek ismiydi

Arkadaşları Mehmet’e gıpta ile bakıyordu
Ondaki görev aşkını herkes örnek alıyordu
Hakkari’nin dağlarını adım adım geziyordu
Komutanının ağzından öl emrini bekliyordu

Tarkan yeni kasetini hazırlamak üzereydi
Parsayı toplamak için Türkiye’ye gelmeliydi
Fakat adım atar atmaz polise enselenirdi
Derken bir mucize oldu bedelli askerlik geldi

Kış çok fena bastırmıştı Ocağın onyedisiydi
Çukurca’nın dağlarında Azrail mesaideydi
Görüntü alındı diye telsizle mesaj gelmişti
Bir avuç cesur Mehmetçik eşkiyanın peşindeydi

Aynı anda İstanbul’da sanki bayram var gibiydi
Davul zurna eşliğinde Tarkan birliğine gitti
Gözleri yaşlı annesi bir gurur abidesiydi
Koskoca yirmisekiz gün acaba nasıl geçerdi

Mehmet’in cansız bedeni kargo uçağıyla geldi
Gülüyor muydu bilinmez yüzü tanınmaz haldeydi
Kara haberi duyunca annesi üzülemedi
Bin oğlum olsa bini de bu vatana feda dedi

Karavana yaramadı Tarkan ilk gün hastalandı
Yemin törenine kadar ranzasında yattı kaldı
Asker ocağında bile medyadan uzak kalmadı
Düne kadar bir haindi şimdi ise kahramandı

Şehit Mehmet’in annesi madalyayla onurlandı
Kendisine yüz milyonluk şehit maaşı bağlandı
Vatan sağolsun diyordu ağlamadı sızlanmadı
Oğlundan kalan tek şeye künyesine baktı kaldı

Yemin töreninden sonra Tarkan oldukça yoruldu
Üç tane tabak yıkadı bir kilo patates soydu
Bünyesi kaldıramadı çocuk yine hasta oldu
Ancak iyileşmişti ki günü bitti terhis oldu

Şehit Mehmet’in annesi oğlunu çok özlüyordu
Gününün büyük bölümü şehitlikte geçiyordu
Sabret oğlum çok yakında kavuşacağız diyordu
Birgün yolda düştü kaldı sonunda dediği oldu

Tarkan’ın gidişi gibi dönüşü de olay oldu
Askerlik bana yaradı çok şey öğrendim diyordu
Annesiyse gururlanıp hep gözyaşı döküyordu
Vatanı kurtarmış gibi oğlunu yüceltiyordu

Allah büyüktür Mehmet’im kemiklerin sızlamasın
Annen de yanına geldi cennette ona doyarsın
Kimse ucuz oyunlarla kahramanlık taslamasın
Bu vatan Mehmetlerindir Tarkanlarındır sanmasın

Ali ATA