1
Yorum
0
Beğeni
0,0
Puan
983
Okunma
Ne saflığında sükut diledim gönlüm kanarken.
Ne iptila ben dedim fuzuli aşkında yanarken.
Bir yer vardı biliyordum kaçışlar hep ona.
Ne kaldı ki söylenmemiş düşen yapraktaki fona.
Bazan griydi bazan sarı, vuslatın bedeli.
Ferhatlar yaşar mı Şirinler habersiz gideli.
Ey aşıkı nalan, kıblesiz ölümler yar olmuş.
Meğer yok sandığın girizgah hep sende var olmuş.
Ancak gece düşer yıldızın kısmetsizliği eşke.
Ve bir daha döneydim Yunus dergahına keşke.
Ol gecede kanatırsın gül diyarını önce.
Bitirirmiş aşık anda mutlak varını önce.
Bedel buysa sengine yazılmasın hüvel baki.
Anda bilirdim derman, meğer yalancıymış saki.
Şehri boyadım kande yokuş yokuş fevaranım.
Gül renginde kanasın gece, ben ki kan revanım.
Cevap Yaz