Bu gün okuduğum ve heceyi küçümseyen bir şiir üzerine....

Bir arkadaş şiir yazmış aydınlatmış geceleri!
Çileliymiş Serbest nazım yen içinde kırık kolmuş
Yorulmuş tüm parmakları saymak için heceleri
Okumuş hece severler saçını başını yolmuş

Birisi de araştırmış sanırsın adam hafiye
Sandal’a uyan şey Mandal böyle kolaymış kafiye
Ben buraya bulamadım bari yazayım Safiye!
Haklıymış be ses uyumu gerçekten ne kadar bolmuş

Hiç farketmez serbest hece ben şiire şiir derim
İyi şiir yazmak için dökerim alnımdan terim
Çalışırsam belki bir gün beceririm Allah kerim
Gör ki devrik cümle kuran kendisince şair olmuş

Ayrımcılık yapma dostum yüreklere düşürme har
Hem serbestin hem hecenin iyisi var kötüsü var
Şiir engin bir denizdir sanma bir dere gibi dar
Lakin okuyan bulmak zor her taraf yazanla dolmuş

Sana son sözüm şu dostum kurnazlığa verme meğil
Dikkat çekmek için yazmak bence hiç de etik değil
Yazamıyor isen oku biraz da bu işe eğil
Heceyi çok darıltmışsın bak yüzünün rengi solmuş




.