Umutların tökezledigi,
Her gün bir fidanın biçildigi,
Güvensizligin, sefaletin kol gezdigi,
Mekan olmamalıydı bu cennet VATAN.....,

Servet fışkırırken her karışından,
Ne yuvalar dagıldı yoksulluktan,
İstemezler türedi her bir taraftan,
Sahipsiz kalmamalıydı bu cennet VATAN....,

İşsiz gençler belimizi büküyor,
Düzelmek bilmeyen şartlar sevenleri ayırıyor,
İnsan evlat sahibi olmaya bile korkuyor,
Korkuların odagı olmamalıydı bu cennet VATAN...,

Utandırıyor bizi kanını döküp yerde yatan,
Ders almıyoruz hiç geçmiş zamandan,
Hayır bekleyemez olduk bu günden yarından,
İçimizi sızlatmamalıydı bu cennet Vatan....,

Bebelere büyüyüp adam olacaksın diyemiyoruz,
Canının istedigini basıp parayı alamıyoruz,
Tükendi takad artık dayanamıyoruz,
Böyle umutsuz olmamalıydı bu cennet VATAN....,


SERGÜL KANDEMİR 16.10.2010 ANKARA

<<Ankaradan Kütahya,da okuyan kızımı ziyaret için yola çıktıgımda otobüs terminalinde tartışmalarına şahit oldugum iki genç yavrunun imkansızlıklar nedeniyle istemeden srvgilerini noktalayıp,gözyaşları içinde ayrılık kararı alışlarını izledim ve çok etkilendim.Yazmadan edemedim.Gönül isterdiki ellerinden tutabileyim onlara bir umut olabileyim.....