54
Yorum
5
Beğeni
5,0
Puan
2542
Okunma

Sebebsiz gidişine bir anlam veremedim
Oysa ki gözlerimde yanan nurlu ışıktın
Birden kestin yolumu yanına eremedim
Yollarımı bekleyen sözde mutlu aşıktın
Sen kapattın Ansızın kapıları yüzüme
Cümlelerim tükenme noktasında sol vurdu
O yersiz gururunla heder ettin özüme
Yetti artık yaptığın eziyet cana durdu
Belkide bilinmeyen işkenceye gebeyim
Yığıldıkça ruhumda beslenir korkularım
Bir rüyanın içinde gizlenen körebeyim
Öyle derin izlerin var ki çığ duygularım
Acıların üstüne döküldü de ahlarım
Küllenmez ki içimde alev alır közlerin
Gönlümün yarasına düşer durur vahlarım
Yüreğimde kıvılcım tutuşturur gözlerin
Bitmeyen ızdırabım sitemi bulur sensiz
Bilki çaresiz hüzün çığlıkları çınlatır
Yüreğine sevdamın sesi yükselir bensiz
Sahipsiz değilim ki bağrımda gam sızlatır
Ömrüm çile çekmeye meyil vermiş ezelden
Değişmez kaderimin kara yazgısı böyle
Yoruldum beklemekten biçare gelmez elden
Boynu büküldü aşkın vurgunlardayım öyle
Sensizliğin yolunda solmasın hülyalarım
Türküler ağıt yakar yokluğuna mevsimsiz
Tüketme umutları senlidir rüyalarım
Uyandırma bitmesin bu hikaye isimsiz.
Hasret
5.0
100% (36)