TÜKENİŞ ...








Neresindesin günün
bulamıyorum seni.
kızıllığındamı kırmızı
beyazlığındamı şeffaf
yoksa karanlığındamısın günün
gecelerimde...siyah.

neresindesin günün
boğucu kuruluğunda gecelerin
zehirli ıssızlığınamı
büründün...sessiz.

sarıldığım
yudumladığım
günahsız içtiğim meyimdemisinki
ürkütücü doluyor kadehlerim
sarhoşluğuma arkadaş
yalnızlığımla elemli...bulanık.

bir şehrayin vakti
yıldızmı oldun
semalarda parıldayan
yoksa süzülen martımı
mavi rengin sonsuzluğunda...

erişemediğim fidanmı oldun
sarı yaprak
soluk gül
harap olmuş viranmı yoksa...

Neresindesin günün
bulamıyorum seni.
dantel dantel işlendi ruhuma
sensizliğimin günahı...
çağlıyor damarlarımda
çağıl çağıl yitikliğin
yalnızlığımla dopdolu.

neresindesin günün.
adalarda yosun tutmuş
martıların uğramadığı
taşlaramı benzedin...
odalarda zifir tutmuş
süzülmediği ışığın
karanlığınamı gömüldün...
kuşların öpmediği
soluk sümbüldemisin yoksa.

Yalnızlıkmıdır uçuşan
semalarda ağlamaklı
yoksa sensizlikmidir kokuşan
yüreğimde karalı...
nedir kanunu sevgimizin
nefesimde tütsü tütsü senmi
yoksa arzulanan kadehmi
yitikliğimi yudumlayan.

görür gibiyim yazgımı artık
ezik ezik kokuyor
şimdiden kefenim...
solgunlaşıp rengin kızıllığında
kayboluyorum simsiyah
ufuklar ötesi
ölümle dopdolu şimdi.

Neresindesin günün.


cemil melih.