Bu dünyada, yağmur yağar kar yağar,
Rahmet inerken, kabımı dolduramadım.
Döner devran, geçer zaman, hep zarar.
Aç gözlü nefsimi, bir türlü doyuramadım...

Hata kusur, günah dersen hep bizde,
Amelde yok, yaptığımız tüm işler sözde,
Peynir yüklü gemiler, lafla yürümesede.
Gerçekleri kendime, bu kezde anlatamadım...

Kar etmiyor, ne yapsam nefsime az geliyor.
Yaptıkları hatalıdır, bu gerçeği iyi biliyor.
Alıştığı hayat tarzından, sıyrılıp geçemiyor.
Dua etmekten gayrı, çıkar yol bulamadım...

Hep yenilsin içilsin, neşe dolsun hayatımız.
Nimetler içinde kalalım, olmasın sıkıntılarımız.
Bizleri örnek alsınlar, dünyada çocuklarımız.
Halımiz meydandadır, hicabımdan kızardım...

Ben azını anlattım, siz anlatamadığımı anlayın.
İster yan gelip yatın, isterseniz kalkıp oynayın.
Ölünce gidilen yerde, kor ateşlerde yanmayın.
Ne ateşle ne suyla, nefsimi açlıkla uslandırdım...
Mehmet DEMİREL 14.10.2010