Son zamanlarda sıklıkla yaptığım bir davranış oldu bende,
Geçmişime göz atmak, bir aşağı bir yukarı dolaşmak,
İçinden çıkamadığımda üzerinde düşünmek de düşünmek,
Sonuna varılamasa da içimizdeki serüvende yol almak...

İnsan böyle bir karmaşada yol alıyor, çok iyi bilinemese de,
Aslında kendisini oyalıyor, henüz hayatın başındayken bile,
Sona yaklaşırken yönü az da olsa değişmeye başlıyor bence,
Öyle olmuyorsa da bir sorun olmalı, içimizdeki kendimizle...

Sorunsuz yaşamak istiyorsak geçmişimizle barışık olalım,
Orada neler yaşanmışsa aynısını kendimizde de görelim,
Tecrübeyle iştigal etmektir bunun gerçek anlamı bizde,
Yeniden başlamaktır hayata, aksiyse hayat düşüncede...

Hayat böylece sürüyor, bazen içimizde bazen dışımızda,
Yolculuk içimizde, yahut pencerenin dışında süren hayatta,
Hepsi aynı yola çıkar, değil mi ki yaşayanla yaşanan aynı,
Gerisi yalandır, düzmecedir, bizde gözükenlerden gayrı...