Annesinin elini bırakmış uzağına düşmüş çocuklar gibi
ağlıyordum sokakta ,kaybolmuştum
yağmur yağıyordu ,ıslanmıştım
kedi yavruları gibi ürkektim
neresiydi burası, yoksa bir düş mü/düşüş mü
bu sokak ,bu ağaçlar,bu evler
yabancı değildi biliyordum,hatırlamıyordum
az önce bir fırtınadan kaçmıştım
böyle başladı kayboluşum
ne yar vardı ,ne yaren
sokaklar vardı isimleri aşina
evler vardı ışıkları yanan
bir de ben /ağzımda buruk bir tat

Başımı kaldırıp gökyüzüne baktım
karanlıktı ,yağmur yağıyordu
ne ben yukarıdakini görebiliyordum,ne yukarıda ki beni
kollarımı kaldırdım
dilim lal,ellerim kör
ağlıyordum kaybolmuştum
böyle başladı kayboluşum
ne yar vardı ,ne yaren
gölgeler vardı büyüyen
büyüdükce ürküten…

Şehrin göbeğinde sallantıdaydı düşlerim
geceydi karanlıktı ,düşledim
önce yar dedim /güçlüydü seslenişim
yaren dedim /duyulmadı sesim
düş gibiydim ,sisler içinde …




Şimdi,bir yağmur tanesiyle gökyüzünden düşmüş gibiyim.