severken yıldızlar gök yüzünü yürekten
akşamın karanlığı aydınlanır uzaktan
seni çağırı yüreğime, yavaştan
göz kırpmalarında yıldızlar, yakamozlara
adını yazar saç okşamalarında
yumuşak duygular sarar evreni
severken yıldızlar gökyüzünü yürekten

çiçek taçlarına düşen çiğ sever çimeni
çimen selam duru karanlığa
yavaştan uzanır yüreğim sana seviyor gibi
okşar bakışlarını yıldızlardan
gece şahitlik eder sevgimize uzaktan
titrerken yüreklerimiz sevdayla
yanar ruhlarımız hasrete koşar tenlerimiz
severken yıldızlar gökyüzünü yürekten

ateş yakar mı düştüğü yerden başkasını
bilmem ama; sevdan yakıyor yüreğimi
külleri savruluyor yanık kokusu sarmış geceyi
gece esrik olmuş pervince bakışlardan
yüreğim seni yazıyor sana sevdayı
severken yıldızlar gökyüzünü yürekten

gözlerim gülümsüyor geceye
sevdan düşerken yürekten dizeye
titrek mum alevinde sessiz sedasız
yaşanmaz biliyor yürek, sana sevdasız
severken yıldızlar gökyüzünü yürekten