Bugün televizyonda gördüm, beyaz bir kedi vardı,
Geçirdiği kaza sonucu zavallı kedicik sakat kaldı,
Sahibi dayanamamış, onu veterinere götürmüş,
Arka ayaklarının yerine yürüten alet yapılmış…

Kediciğin ayakları fonksiyonsuz, öylece duruyor,
Sahibi onu gezmeye götürürken altını da bezliyor,
Ön ayaklarıyla yürüyor, arkasında tekerleği var,
Onlar yardımcı olurken kedicik şaşkınlıkla bakar…

Gözleri mahzunlaşmış, ona ne olduğunu anlamıyor,
Araba yürütürken şaşkınlıkla kameraya bakıyor,
Tüyleri bembeyaz, gözleri sarı, şaşkın olduğu net,
Cansız ayaklarına bir araba olmuş mekanik alet…

Kedi de olsa insan da, derdine derman olmak gerek,
Herkes bir can taşıyor, dertler aynı, acılarımız gerçek,
Kimde varsa derdin dermanı vermeli, sonra çoğalmalı,
Dünyada yapılacaklar belli, gerisi için de eller açılmalı…

‘Rabbim, iyiliklerimizi çoğalt, kalbimize merhamet ver,
Bizde olmayanı yolla, olanlar için de dünyada fırsat ver,
İşte geldik gidiyoruz, arkamızda kalan her ne varsa,
Önümüze çıksın, bizi azat etsin, burada ve orada…